De Cirkel van Lokale Kennis

De analyse

Om de hoofdvraag te beantwoorden, maken wij gebruik van het Design Thinking proces. Dit is een proces waarbij de fases explore, empathise, define, ideate, prototype en test gevolgd wordt. In de Empathise fase hebben we ons zo veel mogelijk geprobeerd in te leven in de doelgroep. Dit hebben we gedaan door met de betrokkenen in gesprek te gaan en hen mental maps te laten tekenen. Niemand tekende de parkeerplaats op de mental maps en de bewoners gaven aan dat er naast fysieke duurzaamheid en groen ook sociale duurzaamheid nodig was (persoonlijke communicatie, 3 oktober 2022).
De Define fase hebben we ons vooral geweid aan de behoeftes van de stakeholders en zijn wij gezamenlijk tot de hoofdvraag gekomen.

De uitkomst en interventie

Naar aanleiding van co-creatiesessies met betrokkenen en bewoners, zijn wij erachter gekomen dat één enkele activiteit onze hoofdvraag niet zal beantwoorden. Wij wilden een manier vinden waarop Thuismaker Collectief lokale kennis langdurig kan genereren, waar sociale duurzaamheid centraal staat. Dit willen wij doen door middel van een tweedelige bottom-up approach. Allereerst hebben we een beleidsplan opgesteld. Hierin staan activiteiten uiteengezet aan de hand van clusters die wij middels co-creatiesessies met betrokkenen hebben gevormd. Om deze interventie langdurig toepasbaar te houden, stellen we het structureel organiseren van co-creatiesessies voor, waardoor bewoners betrokken blijven. In dit beleidsplan stellen we ook het initiëren van een ideeënbus voor. Met behulp van de eigen lokale kennis kunnen er ideeën ingestuurd worden over de parkeerplaats. Bij deze bus is ook een QR-code te vinden, waar er zowel gestemd kan worden op andere ideeën als waar ook digitaal ideeën ingestuurd kunnen worden. We vragen de respondenten tevens hun contactgegevens achter te laten, zodat het bestuur de bewoner kan laten weten of de voorgestelde activiteit niet mogelijk is en waarom. Op deze manier kan Thuismakers Collectief overzicht houden en de gegeven regels naleven, maar wel de nadruk leggen op de lokale kennis van gebruikers. Er ontstaat middels een bottom up approach een manier waarop lokale kennis geïmplementeerd wordt, maar waar aan de hand van de activiteit zelf ook lokale kennis gegenereerd wordt. Zo ontstaat er een cirkel van lokale kennis.