Placemaking is een transdisciplinair actiegericht vak, geïnspireerd op een filosofie en methodiek die is ontwikkeld in de architectuur, planologie en omgevingspsychologie in de jaren ‘60. Het uitgangspunt van Placemaking is dat plekken worden ingericht op basis van lokale kennis en lokale kwaliteiten, waarbij de (eind)gebruiker centraal staat.
Het proces van placemaking geeft betekenis aan een plek door de gemeenschap (meer) met de plek te verbinden.