Zo druk en levendig het overdag kan zijn op het Roeterseiland van de Universiteit van Amsterdam, zo rustig het er ‘s avonds ook kan zijn. Signalen geven aan dat deze rustigere sfeer op de campus voor een minder veilig en/of gezellige sfeer leidt. Deze signalen komen voornamelijk van vrouwelijke lab-studenten van de UvA. In de late avonduren op de campus maken ‘hangjongeren’ gebruik van de bankjes op het terrein. Enkele vrouwelijke lab-studenten die ook ‘s avonds nog gebruik maken van het lab geven aan lastig te worden gevallen door de hangjongeren. Hiermee zijn de vrouwelijke lab-studenten onze doelgroep van dit onderzoek en hebben wij een oplossing bedacht die hopelijk zorgt voor een veiliger gevoel in de avonduren.
Om een antwoord te vinden op onze onderzoeksvraag hebben wij het Design Thinking Proces doorlopen. Deze bestaat uit vijf fases waarin wij hebben onderzocht waar het gevoel van onveiligheid vandaan kwam op het Roeterseiland. Dit hebben wij gedaan door meerdere stakeholders te betrekken in ons vraagstuk. Daarnaast hebben wij enquetes onder studenten van de UvA uitgedeeld om een beter inzicht te krijgen in de wensen en behoeften.
Vanuit de ideate fase zijn wij het prototype gaan testen. Het prototype is kunst in de vorm van een lichtinstallatie. Uit de resultaten was gebleken dat meerdere stakeholders aangeven dat het niet de bedoeling zou zijn om de groep jongeren die samenkomen op de campus weg te sturen, omdat het een inclusieve omgeving dient te zijn. Door middel van de lichtkunst hopen wij dat het andere groepen mensen trekt en het daarnaast zorgt voor meer sociale conrole op de groep jongeren.