Stel je voor, je woont in een verzorgingstehuis tegenover een schaars stukje groen. Ondanks dat het binnen handbereik voelt en oogt voor de buitenwereld, is het voor jou onbreikbaar.
Dit probleem ervaren de bewoners van het Dr. Sarphatihuis dagelijks. Voor het verzorgingstehuis ligt een groen plantsoen, wat een ideale plek zou kunnen zijn voor ontmoeting en verbinding. Het probleem is alleen dat het oversteken van de straat voor de bewoners van het verzorgingstehuis een onmogelijke opgave is door de racende fietsers, hardrijdende auto's en gehaaste studenten. Er is geen oog voor de overstekende ouderen, waardoor de oversteek onveilig is en het plantsoen onbereikbaar.
Vanuit het Dr. Sarphatihuis hebben wij de volgende vraagstukken gekregen: Hoe kan er een veilige oversteekplaats gecreëerd worden voor de bewoners? En hoe kan het plantsoen opgefleurd worden zodat het een plek wordt voor ontmoeting en verbinding van buurtbewoners?
De rol die wij innemen als placemakers is een verbindende rol. Onze bedoeling is om alle belanghebbende bij elkaar te brengen en in contact te brengen met elkaar met als doel dat zij uiteindelijk zèlf een gevoel van saamhorigheid ervaren en actie ondernemen om het plantsoen op te fleuren en te helpen met het creeëren van een veilige oversteek. Niet alleen voor de bewoners van het Dr. Sarphatihuis, maar ook voor studenten, buurtbewoners, ouders en kinderen.